เสี้ยวหนึ่งของวันพืชมงคลปี ๕๔ ที่หลังแป

                วันหยุดอีกวันหนึ่ง ในเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๔ ก็ขับรถคู่ชีพขึ้นไปเยี่ยมคนหลังแปอีกเช่นเคย พบพี่น้องเรา ๓ คน (สุวรรณ ติ่ง และ นุศิลป์) ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี ด้วยอาหารสดจากป่า คือ"แกงหน่อไม้" และตามติดด้วยตำแตง สุวรรณเอ่ยขึ้นว่า อาจารย์ครับ ผมพบพืชประหลาด จะพาอาจารย์ไปดู ลักษณะที่จับได้จากการเล่า คือมีลำต้นพื้นดินขึ้นมาก็ออกดอก ข้างในมีตัว"กุดจี่" เข้าไปอยู๋
                 "มันจะไม่เหี่ยวแล้วหรือ ตั้งหลายวัย" ติ่งว่า
                 "+๑?" สุวรรณ
                "เหี่ยวขนาดไหนก็จะดู" เราพูดต่อจากคุณติ่ง 
                 ในที่สุด  ผม สุวรรณ และ นุศิลป์ ก็ออกเดินทางไปยังพิกัดที่สุวรรณ หมายไว้ในใจ พอไปถึงจุดหมายก็พบจริง ๆ และพบว่าเหี่ยวมาก จนจับสาระของรูปไม่ได้...ผมกลับมาที่บ้านก็เลย search หาด้วยคำว่า"กระโถนพระฤๅษี" ก็ได้ภาพมาจากเว็บไซต์ด้านล่างนี้

อ้างอิงและขอบคุณมาจาก....http://www.oknation.net/blog/supawan/2009/01/13/entry-2
            ส่วนภาพที่ถ่านได้มา เป็นดังนี้

                     รอปีหน้า ไปพิสูจน์อีครั้ง
                     เราม่ย้อนกลับ เดินต่อไปที่ป่าตะแบก...วกขึ้นป่าดิบแล้ง ไปชนกำแพง"หินซ้อน" ที่ธรรมชาติสร้างไว้ แล้วไปโผล่ที่พลานหินด้านบน ก่อนที่จะเดินละขอบแนวหน้าผาไปที่ฝายตัวแรก็เก็บภาพระหว่างทางมาให้ชม(ภาพด้านล่าง)

ด้านหลัง สองสิงห์ นี้คือป่าเปือย

ปีนหน้าผา

ผาหินซ้อน

ผาหินซ้อน...ถ่ายยังไงก็ไม่เหทือนที่ตาเห็น

บนหน้าผา

พักเหนื่อยบนเนิน

ขอแจมด้วยคน